Pracownik może wnioskować o zmianę obowiązującego go wymiaru czasu pracy, wnosząc o zwiększenie wymiaru etatu bądź jego obniżenie. Pracodawca może, ale nie musi wyrazić zgody na wniosek pracownika. Zobacz wzór wniosku o obniżenie wymiaru etatu pracownika uprawnionego do skorzystania z urlopu wychowawczego. Pracownik podpisując umowę o pracę, niezależnie od rodzaju zawartej umowy o pracę, zobowiązuje się do wykonywania pracy w określonym miejscu, na określonym stanowisku, ale również w określonym wymiarze czasu pracy. Pomimo ustaleń stron stosunku pracy co do warunków zatrudnienia, potwierdzonych na piśmie w treści umowy o pracę, strony zawartego stosunku pracy mogą postanowić o ich zmianie. Pracownik może w każdym czasie złożyć do pracodawcy wniosek o zmianę obowiązującego go wymiaru czasu pracy. Pracodawca może, ale nie musi wyrazić zgody na wniosek pracownika. Pracodawca jest odpowiedzialny za organizację pracy w zakładzie pracy, dlatego musi z rozwagą podejmować decyzje do co ewentualnego wyrażenia zgody na zmianę wymiaru czasu pracy, zwłaszcza jeśli ma ono dotyczyć zmniejszenia wymiaru etatu. Pracownik może wnioskować o zmianę obowiązującego go wymiaru czasu pracy, wnosząc o zwiększenie wymiaru etatu bądź jego obniżenie. Warto rozróżnić dwie sytuacje. Jedna, w której pracownik wnioskuje o obniżenie wymiaru etatu, ale nie jest pracownikiem uprawnionym do skorzystania z urlopu wychowawczego i sytuację, w której pracownik wnioskuje o obniżenie wymiaru etatu, ale jest uprawniony do skorzystania z urlopu wychowawczego. W tym drugim przypadku, pracownik korzysta ze szczególnej ochrony przed zwolnieniem. Polecamy: Kodeks pracy 2018. Praktyczny komentarz z przykładami. Pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego Pracownik legitymujący się co najmniej 6 miesięcznym stażem zatrudnienia, wychowujący dziecko do 6 roku życia (lub 18 roku życia w przypadku dziecka niepełnosprawnego), który w związku z tym jest uprawniony do skorzystania z urlopu wychowawczego, może na swój wniosek obniżyć wymiar czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu, ale z tego urlopu nie korzysta. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika. Wniosek należy złożyć do pracodawcy w terminie 21 dni przed rozpoczęciem korzystania z obniżonego wymiaru czasu pracy. Jeżeli wniosek został złożony bez zachowania terminu, pracodawca obniża wymiar czasu pracy nie później niż z upływem 21 dni od dnia złożenia wniosku. Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o: 1) udzielenie urlopu wychowawczego – do dnia zakończenia tego urlopu; 2) obniżenie wymiaru czasu pracy – do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy. Rozwiązanie umowy o pracę w tym czasie przez pracodawcę jest możliwe wyłącznie w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika lub przeprowadzane są zwolnienia na podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Wraz z obniżeniem wymiaru czasu pracy, obniżeniu ulega wynagrodzenie proporcjonalnie do wymiaru etatu i wymiar urlopu proporcjonalnie do wymiaru etatu. Zmiana wymiaru etatu oraz jednoczesna zmiana wysokości wynagrodzenia wymaga zawarcia porozumienia zmieniającego. Nie ma przeszkód prawnych, aby wniosek o obniżenie wymiaru urlopu został złożony jeszcze przed zakończeniem urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego. Przy czym, jeżeli pracownik np. chciałby skorzystać z obniżonego wymiaru czasu pracy, a co za tym idzie z ochrony przed rozwiązaniem i wypowiedzeniem umowy o pracę od pierwszego dnia po powrocie do pracy, to wskazane jest złożenie wniosku jeszcze w trakcie poprzedzającego powrót urlopu związanego z macierzyństwem, w terminie 21 dni przed rozpoczęciem wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Wzór wniosku Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie wniosków dotyczących uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem oraz dokumentów dołączanych do takich wniosków, wniosek o obniżenie wymiaru etatu, w przypadku pracownika uprawnionego do skorzystania z urlopu wychowawczego powinien zawierać: 1) imię i nazwisko pracownika; 2) imię i nazwisko dziecka, na które mógłby być udzielony urlop wychowawczy; 3) wskazanie okresu, przez który pracownik zamierza wykonywać pracę w obniżonym wymiarze czasu pracy; 4) wskazanie wymiaru czasu pracy, w którym pracownik zamierza wykonywać pracę. Do wniosku dołącza się: 1) skrócony odpis aktu urodzenia dziecka (dzieci) lub zagraniczny akt urodzenia dziecka (dzieci) albo kopie tych dokumentów; 2) oświadczenie o okresie, w którym pracownik dotychczas korzystał z wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z urlopu wychowawczego. Wzór wniosku o obniżenie wymiaru etatu pracownika uprawnionego do skorzystania z urlopu wychowawczego: Skorzystanie z możliwości obniżenia wymiaru czasu pracy nie ma wpływu na prawo pracownika do urlopu wychowawczego. Oznacza to, iż okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy nie pomniejsza wymiaru przysługującego pracownikowi urlopu wychowawczego. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że w doktrynie obowiązuje odmienny pogląd. Okres, w którym pracownik korzysta z prawa do obniżenia wymiaru czasu pracy konsumuje okres, w którym pracownik może korzystać z urlopu wychowawczego. Innymi słowy, wymiar urlopu wychowawczego skraca się o okres korzystania z obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie art. 186(7)§ 1 i odwrotnie. Natomiast w kwestii tej wypowiedziało się Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w piśmie z dnia 29 października 2014 r. będącym odpowiedzią na zapytanie przesłane w tej sprawie przez Wydawnictwo Podatkowe Gofin Sp. z "(...) prawo do obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie art. 186(7) jest odrębnym i niezależnym uprawnieniem wobec urlopu wychowawczego, aczkolwiek z tym urlopem funkcjonalnie powiązanym z tego względu, że przysługującym pracownikowi uprawnionemu do urlopu wychowawczego. Tym samym okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego nie wpływa na wymiar urlopu wychowawczego. Natomiast z prawa do pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy na podstawie art. 186(7) pracownik będzie korzystał przez okres, w którym będzie spełniał ustawowe warunki uprawniające go do urlopu wychowawczego.". Zmiana pracodawcy Pracownik, podejmujący pracę u nowego pracodawcy może zawnioskować o obniżenie wymiaru czasu pracy i jest chroniony przez zwolnieniem pod warunkiem, że legitymizuje się co najmniej 6 miesięcznym stażem zatrudnienia, jest rodzicem dziecka do lat 6 (lub 18 w przypadku dziecka niepełnosprawnego) i nie wyczerpał jeszcze prawa do skorzystania z urlopu wychowawczego u poprzedniego pracodawcy oraz ewentualny okres korzystania z obniżonego wymiaru czasu pracy u poprzedniego pracodawcy nie przekroczył 12 miesięcy. Poprzedni pracodawca jest zobowiązany wskazać w treści świadectwa pracy okres lub okresy korzystania z ochrony stosunku pracy przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem w związku z korzystaniem przez pracownika z możliwości obniżenia wymiaru czasu pracy. Rezygnacja z obniżonego wymiaru etatu Przepisy prawa nie precyzują czy i w jaki sposób pracownik może zrezygnować z obniżonego wymiaru czasu pracy. Istnieją trzy stanowiska w tej kwestii. Część praktyków nie dopuszcza możliwości powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy przed upływem terminu wskazanego we wniosku. Kolejna część ekspertów uważa, że rezygnacja z obniżonego wymiaru etatu jest możliwa wyłącznie za zgodą pracodawcy, który nie jest zobligowany do jej wyrażenia. Pozostała część ekspertów uważa, że skoro pracownik może zrezygnować z urlopu wychowawczego, może również zrezygnować z wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Zatem pracownik mógłby zrezygnować z obniżonego wymiaru czasu pracy w każdym czasie, za zgodą pracodawcy lub za uprzedzeniem pracodawcy, najpóźniej na 30 dni przed przewidywanym powrotem pracownika do pracy. Osobiście, przychylam się do stanowiska, które umożliwia stronom dojście do porozumienia w tej sprawie. Pracownica po wykorzystaniu urlopu rodzicielskiego, złożyła do pracodawcy wniosek o zmniejszenie wymiaru etatu. Pracodawca jest zobowiązany uwzględnić wniosek pracownicy. Pracownica jeszcze przed rozpoczęciem wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy, zaszła w ciążę i przedłożyła do pracodawcy zwolnienie lekarskie. W takim przypadku obniżenie wymiaru etatu nadal pozostaje w mocy a pracodawca jest zobowiązany obniżyć wymiar etatu na okres wskazany we wniosku. Pracownica może wrócić do nieobniżonego wymiaru etatu jeszcze przed rozpoczęciem przebywania na zwolnieniu lekarskim, ale pod warunkiem, że pracodawca wyrazi na to zgodę. Podstawa prawna: - Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( z dnia - Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki społecznej z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie wniosków dotyczących uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem oraz dokumentów dołączanych do takich wniosków ( z dnia Sprawdź: Wskaźniki i stawki
To jedna z głównych różnic jakimi charakteryzuje się umowa śmieciowa w odróżnieniu od umowy o pracę. Przykład 1. Osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę z minimalnym wynagrodzeniem postanawia przyjąć dodatkowe zlecenie u innego pracodawcy. Z uwagi na to, że z tytułu umowy o pracę są odprowadzane składki ZUS od minimalnego
Zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy polega na obniżeniu czasu pracy w odniesieniu do pracowników objętych normami czasu pracy z art. 129 § 1 kodeksu pracy. Wymiar czasu pracy osoby zatrudnionej na część etatu ustala się odpowiednio do wymiaru zatrudnienia pełnoetatowego. Treść umowy W umowie o pracę z pracownikiem niepełnoetatowym należy: - wskazać wymiar czasu pracy, czyli wymiar etatu (art. 29 § 1 pkt 4 oraz - ustalić dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika, których przekroczenie uprawnia zatrudnionego, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151 1 § 1 (art. 151 § 5 Powyższe elementy umowy o pracę są wskazane we wzorze umowy o pracę stanowiącym załącznik do rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (DzU nr 62, poz. 286 ze zm.). Wymiar etatu należy wskazać, podając odpowiedni ułamek etatu, np. „1/2 etatu", albo opis „pracownik zatrudniony jest w połowie wymiaru czasu pracy przewidzianego dla pełnego etatu". W umowie można też określić rozkład czasu pracownika, np. że pracę będzie wykonywał codziennie po cztery godziny albo w niektóre dni tygodnia. W praktyce rzadko spotyka się takie precyzyjne określenie rozkładu czasu pracy. Jeżeli strony nie określą wymiaru czasu pracy, przyjmuje się, że pracownik i pracodawca ustalili wykonywanie pracy na pełnym etacie, chyba że co innego wynika z analizy całej sytuacji faktycznej. Liczba godzin pracy Strony ustalają w umowie także dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w niej wymiar czasu pracy. Przekroczenie ustalonych w ten sposób liczby godzin uprawnia podwładnego, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151 § 5 Oznacza to, że to pracownik i pracodawca rozstrzygają w umowie, za którą godzinę pracy podwładny zatrudniony na część etatu otrzyma normalne wynagrodzenie, a za którą wynagrodzenie z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych. Liczba godzin określona w umowie może dotyczyć limitu dobowego, tygodniowego, średniotygodniowego, a nawet miesięcznego lub na okres rozliczeniowy, np. pracownik nabywa prawo do dodatku ustalanego jak za pracę nadliczbową za każdą godzinę pracy przekraczającą: - ... przeciętnie 30 godzin w skali okresu rozliczeniowego, - ... 6 godzin na dobę, - ... średniotygodniowy wymiar czasu pracy na poziomie 3/4 etatu, - ... 120 godzin w okresie rozliczeniowym. Przykład Pracowników firmy obowiązuje ośmiogodzinny wymiar czasu pracy na dobę. Pracodawca zatrudnił nową osobę na 1/2 etatu. Ustalił, że będzie pracowała pięć dni w tygodniu po cztery godziny. Strony ustaliły w umowie, że wymiar czasu zatrudnionego na 1/2 etatu wynosi jedną godzinę na dobę. Wówczas za piątą godzinę pracy otrzyma normalne wynagrodzenie, natomiast za szóstą godzinę pracy z dodatkiem w wysokości wskazanej w art. 151 1 § 1 Ustalenie limitu godzin na okres rozliczeniowy w praktyce stosuje się wobec osób zatrudnionych na niepełny etat w systemie równoważnych norm czasu pracy. Przykład Strony ustalają, że limit wynosi dziesięć godzin w okresie rozliczeniowym. Za pracę w 11. godzinie pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości określonej w art. 151 1 § 1 Jeżeli praca ma być wykonywana w niektóre dni tygodnia po kilka godzin, wówczas warto określić limit zarówno na dobę, jak i na tydzień. Podanie jedynie limitu dobowego powodowałoby, że pracownik, który wykonywał pracę w dniu dla niego wolnym, nie otrzymałby dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Przykład Zatrudniony na 1/4 etatu pracuje cztery godziny w poniedziałki i sześć godzin we wtorki. W umowie o pracę wskazano, że limit wynosi siedem godzin na dobę. Jeżeli podwładny będzie wykonywał pracę w środę, to zgodnie z umową nie będzie mu przysługiwał dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych. Spór co do zapłaty Z przepisów nie wynika jednoznacznie, czy dopuszczalne jest ustalenie, że dodatek dla pracowników w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje dopiero po przekroczeniu ustawowych norm czasu pracy. Część specjalistów uważa, że w art. 151 § 5 zobowiązano strony do ustalenia w umowie limitu godzin pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika niepełnoetatowego do dodatku do wynagrodzenia, ale nie określono wysokości tego limitu. Należy zatem przyjąć, że jest to pozostawione decyzji stron. Natomiast innym zdaniem takie ustalenia są niedopuszczalne i nie można przyjąć, że dodatek będzie przysługiwał pracownikowi zatrudnionemu w podstawowym systemie czasu pracy dopiero po przekroczeniu ośmiu godzin na dobę lub 40 godzin na przeciętnie tydzień (E. Szemplińska, „Kodeks pracy. Komentarz", red. L. Florek). Tę opinię podziela także Państwowa Inspekcja Pracy. Sąd Najwyższy konsekwentnie wyraża stanowisko, zgodnie z którym pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy nie przysługuje dodatek, o którym mowa w art. 151 1 § 1 jeżeli nie zostanie ustalona na podstawie art. 151 § 5 dopuszczalna liczba godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy. Zatem jeżeli w angażu nie określono liczby godzin powyżej niepełnego wymiaru czasu pracy obowiązującego pracownika, po przekroczeniu której przysługuje mu dodatek jak za pracę w godzinach nadliczbowych, pracodawca nie ma obowiązku zapłaty dodatku, jeśli praca nie przekracza powszechnie obowiązujących norm czasu pracy. Podwładny ma natomiast prawo do normalnego wynagrodzenia za przepracowane godziny. Pracodawca ma obowiązek zapłaty dodatku dopiero po przekroczeniu norm (uchwała Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 2014 r., I PK 249/13, postanowienie SN z 17 marca 2012 r., III PK 77/11, wyrok SN z 9 lipca 2008 r., I PK 315/07). Dodatek, o którym mowa w art. 151 § 5 przysługuje jedynie wtedy, gdy strony dojdą do porozumienia co do dopuszczalnej liczby godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy. Przykład Pracownik jest zatrudniony w wymiarze połowy pełnego wymiaru czasu pracy. Powinien pracować od poniedziałku do piątku po cztery godziny. W praktyce zwykle świadczy pracę po osiem godzin, a niekiedy przez dziesięć godzin. Umowa nie przewiduje limitu, od którego przysługuje mu dodatek. Jeżeli podwładny przepracuje osiem godzin, to ma prawo jedynie do normalnego wynagrodzenia za dodatkowe cztery godziny. Natomiast przepracowanie dziesięciu godzin uprawnia go do normalnego wynagrodzenia za osiem godzin oraz wynagrodzenia wraz z dodatkiem za dwie godziny. dr Ewa Drzewiecka Ukryte intencje ujawni sąd Niekiedy pracodawcy celowo unikają określenia limitów w umowach i zatrudniają na niepełny wymiar przy regularnym powierzaniu pracy na cały etat, w zależności od potrzeb. Takie działanie może jednak ściągnąć na firmę kłopoty. Jest ono bowiem sprzeczne z art. 8 Potwierdza to wspomniana uchwała SN z 4 kwietnia 2014 r. (I PK 249/13), w której sąd wskazał, że pracownik, który stale wykonuje pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, choć zatrudniony jest w niepełnym wymiarze, może wystąpić o przekształcenie swojej umowy w umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Podstawę takiego roszczenia stanowić będzie nadużycie prawa przez pracodawcę w momencie zawierania umowy, a więc naruszenie art. 8
Umowa o pracę określa strony umowy, adres siedziby pracodawcy, a w przypadku pracodawcy będącego osobą fizyczną nieposiadającego siedziby – adres zamieszkania, a także rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności: 1) rodzaj pracy, 2) miejsce lub miejsca wykonywania pracy, 3) wynagrodzenie za pracę
Pracodawca nie zawsze chce lub może zatrudniać pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca na pół etatu może być także korzystne dla pracownika, który chce godzić nową pracę z innym zajęciem, na przykład nauką na studiach. Praca na pół etatuPraca w niepełnym wymiarze nie pozbawia uprawnień pracowniczych. Pracownik zatrudniony nie na całym etacie ma takie same prawa jak inni pełnoetatowi pracownicy. Treść umowy na pół etatuPrzy formułowaniu treści umowy o pracę należy dokładnie określić wymiar czasu mają w zasadzie swobodę w ustaleniu wymiaru czasu pracy. Pracownik i pracodawca sami decydują, jaki wymiar czasu pracy będzie obowiązywać określenia w umowie wymiaru czasu pracy jest dowolny. Najczęściej określa się go ułamkowo (np. 1/2, 1/4 etatu).Gdy zostanie ustalony konkretny wymiar czasu pracy, pracodawca powinien w rozkładzie czasu pracy pracownika zatrudnionego na część etatu jasno określić, w jakich dniach i po ile godzin ma on wykonywać w niepełnym wymiarze czasu pracy pracownika pracodawcy ma obowiązek informowania o warunkach zatrudnienia. Godziny nadliczbowe niepełno-etatowcaW umowie o pracę na niepełny wymiar pracy powinien się znaleźć stosowny zapis, regulujący kwestie godzin nadliczbowych. Należy określić dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Informacja o wynagrodzeniuZawierając umowę na część etatu należy pamiętać o umieszczeniu w jej treści elementu płacowego. Oznacza to, że należy określić wynagrodzenie Kiedy dochodzi do rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron?Pracodawca ma obowiązek ustalenia wynagrodzenia niepełno-etatowca w sposób nie mniej korzystny niż innych pracowników wykonujących taką samą lub podobną pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Należy przy tym uwzględnić proporcjonalnie wysokość wynagrodzenia, stosownie do wymiaru czasu pracy zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy korzysta z gwarancji minimalnego przypadku gdy wynagrodzenie pracownika okaże się niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia, pracodawca będzie musiał je uzupełnić do tej wysokości w postaci wyrównania. Uprawnienia niepełno-etatowcaDo uprawnień pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze pracy należą: pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy korzysta z ustawowej gwarancji minimalnego wynagrodzenia, wymiar przysługującego urlopu wypoczynkowego ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy, pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy może wykonywać pracę w ramach różnych systemów czasu pracy, np.: systemu podstawowego czasu pracy, skróconego tygodnia pracy, równoważnego czasu pracy, zadaniowego czasu pracy. Obowiązki pracodawcyPracodawca zatrudniający pracownika na część etatu musi pamiętać, że: praca w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może być powodem dyskryminacji oraz nierównego traktowania w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, warunki płacowe dla pracownika niepełnoetatowego muszą być ustalone w sposób nie mniej korzystny niż w stosunku do pracowników wykonujących taką samą lub podobną pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, przy uwzględnieniu proporcjonalności wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą, stosownie do wymiaru czasu pracy, nie ma obowiązku zapewniania co najmniej 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy jest niższy niż 6 serwis: Umowa o pracę Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Pracownik zatrudniony na 1/2 etatu od 13 stycznia 2021 r. umowa rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 21 stycznia 2021r. Pracownik ma określone wynagrodzenie w stałej miesięcznej stawce w wysokości 1 400 zł. Pracownik uprawniony do 20 dni urlopu w skali roku, pracodawca zobowiązany do wypłaty ekwiwalentu za 1 dzień = 8 h urlopu
Pytanie: Od 1 kwietnia br. chcemy zatrudnić pracownika na ¼ etatu. Jak prawidłowo sporządzić taką umowę? Odpowiedź: Pomocniczy wzór umowy o pracę stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika. Jednakże na potrzeby pracownika zatrudnionego w niepełnym etacie trzeba ją uzupełnić o dodatkowy zapis. Ponieważ z treści pytania nie wynika, o jaki rodzaj umowy chodzi, podaję przykładowy wzór wypełnienia umowy na czas określony. Przykład dotyczy też losowo wybranego przez mnie rodzaju pracy, ponieważ w pytaniu nie wskazano rodzaju pracy, ani stanowiska, jakie miałby zajmować pracownik zatrudniony na ¼ etatu. UMOWA O PRACĘ zawarta w dniu 1 kwietnia 2010 r. między Polfix sp. z o. o., a Janem Kowalskim, zamieszkałym w Warszawie, ul. Kwiatowa 65, na czas określony do dnia 31 grudnia 2010 r. 1. Strony niniejszej umowy, na podstawie art. 29 § 1 Kodeksu pracy, ustalają następujące warunki pracy i płacy: rodzaj umówionej pracy: chemik, miejsce wykonywania pracy: Polfix sp. z o. o. ul. Mickiewicza 47, 02 - 451 Warszawa, wymiar czasu pracy: ¼ etatu, wynagrodzenie: zasadnicze PLN oraz premia regulaminowa - zgodnie z § 8 Regulaminu Wynagradzania, Termin rozpoczęcia pracy: 1 kwietnia 2010 r. 2. Ponadto, działając na podstawie art. 151 § 5 Kodeksu pracy, Strony ustalają, że wynagrodzenie, o którym mowa w art. 151 1 § 1 Kodeksu pracy - będzie wypłacane po przekroczeniu w okresie rozliczeniowym, wymiaru czasu pracy obowiązującego w przypadku zatrudnienia na ½ W zakresie nieuregulowanym niniejsza umową stosuje się przepisy Kodeksu pracy. 4. Umowa została sporządzona w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze Stron. (podpis pracodawcy lub osoby reprezentującej pracodawcę albo osoby upoważnionej do składania oświadczeń w imieniu pracodawcy) .............................. (data i podpis pracownika) Tekst opublikowany: 20 października 2010 r. Autor: Monika FrączekPrawnik, autorka opracowań z zakresu prawa pracy. Od 1998 r. była głównym specjalistą w Departamencie Prawa Pracy, w Ministerstwie Pracy i Polityki Od 2003 r. pracowała w Wydziale Legislacji Departamentu Prawa Pracy. Uczestniczyła w pracach legislacyjnych w MPiPS i Parlamencie. Absolwentka Podyplomowego Studium Zbiorowych Stosunków Pracy i Zasobów Ludzkich, w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestnik Podyplomowego Studium Zagadnień Legislacyjnych prowadzonego na Uniwersytecie Warszawskim. Od wielu lat specjalizuje się w praktycznych zagadnieniach prawa pracy. Autorka opracowań z zakresu prawa pracy kierowanych do pracowników kadr i działów personalnych, a także osób zarządzających. Obecnie prowadzi swoją firmę doradczą oraz prowadzi szkolenia z tematyki prawa pracy dla działów kadr, osób zarządzających oraz związków zawodowych, w szczególności z czasu pracy, dokumentacji pracowniczej, zgodnego z prawem zatrudniania i zwalniania pracowników, podnoszenia kwalifikacji zawodowych uprawnień rodzicielskich, problematyki pracy tymczasowej.
jak ja mam prowadzy składkę zus na pół etatu, jak pracuje i masz prace całom prace i jestes pracuje na pół etatu inie filmy i jaki nr atk zeby nie płaty składki zus jak zarabia 450 zł i
Jesteś pracownikiem, któremu zwiększono wymiar czasu pracy bez zmiany umowy? Masz prawo do wystąpienia o podpisanie aneksu lub modyfikację istniejącej umowy. Przeczytaj podstawy prawne i dowiedz się jak skutecznie złożyć podanie o zwiększenie etatu. Pobierz darmowy wzór i przeczytaj omówienie. Przejdź na skróty:1 Podanie o zwiększenie etatu – podstawa prawna + interpretacja2 Jak udokumentować zwiększenie wymiaru czasu pracy pracownika?3 Podanie o zwiększenie etatu – pobierz wzórPodanie o zwiększenie etatu – podstawa prawna + interpretacjaTworzenie dokumentu takiego jak “podanie o zwiększenie etatu” nie należy do bardzo prostych czynności. Przede wszystkim Twój wniosek musi być bardzo dobrze uargumentowany. Pracodawca wykorzystujący pracownika do osiągania korzyści materialnych może stosować także różne gierki słowne i obietnice dbając jedynie o swoje dobro. Poniżej w dokładny sposób wyjaśniamy podstawy prawne określenia wymiaru pracy, uzyskiwania wynagrodzenia za pracę, pracę w godzinach nadliczbowych itd. Pierwsza z nich, to §1 art. 29 Kodeksu Pracy, który brzmi: Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności: 1) rodzaj pracy, 2) miejsce wykonywania pracy,3) wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia, 4) wymiar czasu pracy, 5) termin rozpoczęcia z zawartą umową, pracownika i pracodawcę łączy stosunek pracy. Umowa o pracę dla swojej ważności musi zawierać szereg informacji, a jedną z najważniejszych jest określenie wymiaru czasu pracy, za który otrzymuje się ustalone pojęcie “wymiar czasu pracy” należy tutaj rozumieć jako określenie tego, czy pracownik będzie pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, które przypada na dane stanowisko, czy ten wymiar będzie niepełny. W takim przypadku należy określić jego także, że wszelkie zmiany wymiaru czasu pracy należy dokumentować pisemnie. Następna podstawa prawna, to §1 Art. 29(2) Kodeksu Pracy o brzmieniu: § 1. Zawarcie z pracownikiem umowy o pracę przewidującej zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może powodować ustalenia jego warunków pracy i płacy w sposób mniej korzystny w stosunku do pracowników wykonujących taką samą lub podobną pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, z uwzględnieniem jednak proporcjonalności wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą, do wymiaru czasu pracy pracownikaZawarcie z pracownikiem umowy, która przewiduje mniejszy wymiar pracy niż rzeczywisty, nie może powodować warunków pracy jak i płacy w sposób mniej korzystny niż osób wykonujących tą samą pracę lub podobną, na pełen etat. Wszelkie nieproporcjonalne zwiększenie obowiązków pracownika jest zakazane. Niekiedy zatem dochodzi do sytuacji, w których co prawda otrzymujemy wynagrodzenie równe lub podobne w stosunku do swoich kolegów zatrudnionych na pełen etat, lecz prawo do urlopu, dodatki, premie, naliczanie stażu pracy do emerytury i odprowadzane składki (prawo do świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych) są kształtowane w oparciu o niepełny wymiar pracy, a tym samym dużo mniej korzystne. Trzecią podstawą prawną jest §5 Art. 151 Kodeksu pracy, o brzmieniu:§ 5. Strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151(1) § z powyższym artykułem, umowy osób zatrudnionych na niepełny wymiar czasu pracy muszą także zawierać informację o dopuszczalnych liczbach godzin ponad określony w umowie wymiar czasu pracy. Przekroczenie tej ilości uprawnia pracownika do uzyskania, oprócz standardowego wynagrodzenia, także dodatku. Aż wreszcie dochodzimy do § 2 Art, 29(2) Kodeksu Pracy, o brzmieniu: Pracodawca powinien, w miarę możliwości, uwzględnić wniosek pracownika dotyczący zmiany wymiaru czasu pracy określonego w umowie o który otrzymał podanie o zwiększenie etatu / wymiaru czasu pracy, ma obowiązek taki wniosek uwzględnić, jeśli przemawiają za tym poprawne powody. Jak udokumentować zwiększenie wymiaru czasu pracy pracownika?Zmiana wymiaru czasu pracy może nastąpić jedynie na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest wypowiedzenie zmieniające, czyli wypowiedzenie warunków pracy i płacy mających na celu zmianę warunków współpracy. Drugim sposobem jest zawarcie stosownego porozumienia stron, czyli sporządzenie i podpisanie aneksu do umowy o pracę. Obydwie formy muszą być sporządzone w formie pisemnej. Aneks po podpisaniu staje się integralną częścią umowy o pracę. Specjalnie dla naszych czytelników przygotowaliśmy edytowalne wzory omawianych pism. Wystarczy, że klikniesz na jeden z poniżej wyświetlonych wzorów, a zostaniesz przeniesiony do strony tym przypadku znajdziesz:Podanie o zwiększenie etatu – wzór,Uwaga! Wzory w plikach .PDF możesz edytować nawet w przeglądarce, co znacznie przyśpieszy cały proces i nie wymaga używania dedykowanego oprogramowania. Jeśli po wydrukowaniu widoczne są suwaki wyboru, skorzystaj z programu Adobe o zwiększenie etatu – wzór darmowy0,00 złOceniony na 5 na podstawie 6 ocen klientówAbsolwent kierunków Finanse i Rachunkowość, Zarządzanie Marketingiem oraz Innowacyjne Zarządzanie Marką na Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu. Zawodowo zajmuje się rozwojem małych i średnich firm opracowując i wprowadzając nowe strategie marketingowe oraz sprzedażowe.
yr2Y. fq8tngf0xn.pages.dev/40fq8tngf0xn.pages.dev/95fq8tngf0xn.pages.dev/91fq8tngf0xn.pages.dev/92fq8tngf0xn.pages.dev/47fq8tngf0xn.pages.dev/40fq8tngf0xn.pages.dev/78fq8tngf0xn.pages.dev/64
umowa o pracę 1 2 etatu wzór